کد خبر: 31899

«فرهیختگان» بررسی کرد؛ چرا استقلال این همه پنالتی از دست می‌دهد؟

ورمزیار: 2 جام و 2 دربی پرید، هنوز پنالتی‌زن‌ها مشخص نیستند/ الان نه ولی شاید در آینده بیرانوند مثل عابدزاده پنالتی‌گیر شود

من معتقدم به نظر می‌رسد شاید استقلال به بردن با ضربه پنالتی اعتقادی ندارد چون اگر غیر از این بود سرمربی به‌طور حتم پنالتی‌زن‌هایش را انتخاب و مشخص می‌کرد.

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، استقلال و غم پنالتی‌های از دست رفته؛ استقلال و غم دو شکست در دربی آن‌هم با پنالتی‌های از دست رفته؛ استقلال و جام حذفی و باز هم غم پنالتی‌های از دست رفته. امروزه درحالی‌که با حضور بازیکنان کاشته‌زن و ایستگاهی‌زن قهاری مثل مسی‌ها و رونالدوها در تیم‌های مختلف دنیا، حتی به ضربات ایستگاهی به چشم گل نگریسته می‌شود و در این بین وجود پنالتی‌زن‌های قهار باعث می‌شود تا پنالتی دیگر تقریبا گل باشد، اما اپیدمی گل‌نشدن پنالتی دو سال است که استقلالی‌ها را آزار می‌دهد.

فقط در این دو فصل اخیر استقلال دو جام (حذفی و لیگ پارسال) و دو دربی (برگشت فصل گذشته و رفت فصل جاری) را به خاطر نداشتن پنالی‌زن از دست داد. نزدیک به یک سال است که طلسم ضربات پنالتی گریبان استقلال را گرفته و این تیم را رها نمی‌کند. دهم آبان ماه بود که تیم شفر از جام حذفی کنار رفت. این دیدار با تساوی به پایان رسید تا تیم صعود‌کننده در ضربات پنالتی مشخص شود. در این بین ابتدا ضربه مهدی قائدی را اکبر منادی مهار کرد، سپس پنالتی باقری به تیر خورد و در ادامه فرشید اسماعیلی که در جریان بازی یک مرتبه از نقطه پنالتی گل زده بود هم نتوانست پنالتی‌اش را گل کند.

بعد از آن سریال خراب شدن پنالتی‌های استقلال استارت خورد. از هفت پنالتی اخیر استقلال مقابل تیم‌های داخلی، فقط یکی تبدیل به گل شد. پنالتی محسن کریمی را رشید مظاهری مهار کرد. وریا مقابل پارس‌جم و سپیدرود پنالتی خراب کرد. فرشید اسماعیلی و علی کریمی بازیکنانی بودند که در دربی فرصت گل‌زدن از روی نقطه پنالتی را از دست دادند. حتی پنالتی این تیم در آسیا هم توسط پاتوسی هدر رفت. ضربه مرتضی تبریزی مقابل نساجی، تنها پنالتی گل شده استقلال در این یک سال بوده است. جالب اینکه تا قبل از پنالتی علی کریمی در دربی، معمولا استقلالی‌ها ضربات پنالتی را به‌سمت چپ دروازه‌بان می‌زدند که گل نمی‌شد. اما تصمیم کریمی برای عوض‌کردن جهت پنالتی‌های استقلال هم جواب نداد و بیرانوند پنالتی او را هم گرفت. درنهایت هم پنالتی تبریزی مقابل گل‌ریحان به گل تبدیل نشد تا مشخص شود استقلال از این لحاظ مشکلات عدیده‌ای دارد.

برای تیم بزرگی مثل استقلال خیلی بد است که تیم دسته اولی از نقطه ضعف این تیم استفاده کرده و می‌خواهد کار را در جام حذفی به پنالتی بکشاند و این یعنی زنگ خطر برای این تیم در مراحل بعدی این رقابت‌ها.

درخصوص معضل به‌وجود آمده برای استقلالی‌ها دقایقی با بهترین پنالتی‌زن تاریخ باشگاه استقلال که به گفته خودش 100‌درصد پنالتی‌هایش را گل کرده به صحبت پرداختیم تا راهکارهای رفع این بحران برای آبی‌ها مشخص شود. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با صادق ورمزیار را در ادامه می‌خوانید.

چرا پنالتی‌های استقلال گل نمی‌شود؟

خود پنالتی‌زدن 60 تا70 درصد از لحاظ روحی روانی آمادگی می‌خواهد و یک پنالتی‌زن باید از این لحاظ آماده باشد. ضمن اینکه پنالتی‌زن باید تکنیک زدن پنالتی را داشته باشد. شما ضربه تبریزی را مقابل گل‌ریحان ببینید که چگونه مستقیم پشت توپ ایستاد و اصلا زاویه‌ای به خود نگرفت و این در حالی است که معمولا پنالتی‌زن‌ها برای اینکه دروازه‌بان را فریب بدهند به‌صورت مایل پشت توپ می‌ایستند. به این وسیله هم می‌توان حرکت گلر و واکنش او را بهتر حدس زد و هم اینکه گلر دست شما را سخت‌تر می‌خواند. ولی اگر مثل تبریزی صاف پشت توپ باشید و بخواهید به راست بزنید، مجبورید بدن را به چپ بگذارید که اینجا گلر متوجه می‌شود و دست شما را می‌خواند و خیلی راحت ضربه را مهار می‌کند. به‌نظر من شاید استقلال روی این مقوله تمرین نمی‌کند. حتما سرمربی باید سه پنالتی‌زن تیم اولش را مشخص کرده و روزانه با آنها پنالتی تمرین کند. این موضوع باعث می‌شود هم این مشکل برای تیم رفع شود و هم گلر تیم در گرفتن ضربات پنالتی تبحر پیدا ‌کند. در هر صورت به‌نظر می‌رسد استقلال به‌دنبال آن نیست تا پنالتی‌زن‌هایش را بشناسد.

به نظر می‌رسد در این زمینه استقلالی‌ها اعتمادبه‌نفس ندارند.

درست است. از آنجایی که چند ضربه هم گل نشده این موضوع به یک اپیدمی تبدیل شده و ترس بر بازیکنان این تیم حاکم شده و اعتمادبه‌نفس‌شان را گرفته است. نوع زدن توپ نیز بسیار مهم است که هم علی کریمی در دربی و هم تبریزی در این بازی اخیر بسیار ضربات بدی را به توپ زدند. من معتقدم به نظر می‌رسد شاید استقلال به بردن با ضربه پنالتی اعتقادی ندارد چون اگر غیر از این بود سرمربی به‌طور حتم پنالتی‌زن‌هایش را انتخاب و مشخص می‌کرد. در آن سال‌هایی که من در استقلال بودم هر روز به همراه بازیکنانی مانند شاهرخ بیانی، رضا حسن‌زاده و مهدی فنونی‌زاده تمرین پنالتی می‌کردیم و روزانه 10 پنالتی به عابدزاده می‌زدیم. اینکه در دو دربی و جلوی آن جمعیت پنالتی‌ام را گل کردم به این دلیل بود که مکررا پنالتی تمرین می‌کردیم اما به نظر می‌رسد این موضوع امروز جدی گرفته نمی‌شود.

شما در استقلال با عابدزاده همبازی بودید ولی در دربی به او گل زدید؛ در حالی که بیرانوند مدعی شد در تمرینات تیم ملی دست علی کریمی را خوانده و پنالتی‌اش را گرفته بود.

در بحث پنالتی گرفتن شرایط عابدزاده با بیرانوند خیلی تفاوت دارد. شاید در آینده بیرانوند خیلی بهتر از حالا بشود، اما قطع به یقین عابدزاده یکی از پنالتی‌گیرترین‌های قهار ایران بود و همواره با استقلال و تیم‌ملی این موضوع را اثبات کرده بود.

2 جام و 2 دربی هم به خاطر نداشتن پنالتی‌زن از دست رفت.

درست است؛ اما مگر می‌شود تیمی به بزرگی استقلال پنالتی‌زن‌های اول تا سومش مشخص نباشد؟ برای هر تیمی این موضوع مشخص است، اما چرا برای تیمی مثل استقلال مشخص نیست برایم عجیب است. از استراماچونی به‌عنوان یک سرمربی حرفه‌ای بعید است که چرا روی این امر کار نمی‌کند. استقلال الان اصلا پنالتی‌زن‌هایش را نمی‌شناسد. با این وضعیت این تیم در جام حذفی هم شانسی ندارد چون در این جام هرچه رقابت‌ها به مراحل بالاتر می‌رود، مطمئنا تیم‌ها محتاط‌تر بازی کرده و احتمال کشیده‌شدن به ضربات پنالتی بیشتر می‌شود و اگر روال فعلی برقرار باشد، قطعا استقلال برای رسیدن به مراحل بعدی شانس کمی خواهد داشت.

خود شما حساس‌ترین پنالتی که زدید در کدام بازی بود.

جدای از دو دربی، سه پنالتی هم در دو دیدار رفت و برگشت مقابل نوف باخور در جام باشگاه‌های آسیا زدم که بدون شک این پنالتی‌ها از حساس‌ترین ضرباتی بود که زدم. در دربی هم بازی 2 بر صفر باخته را با پنالتی من و ضربه ادموند اختر به تساوی کشاندیم که آن هم خیلی حساس و شیرین بود.

الان پنالتی‌زن‌ترین بازیکن ایران کیست؟

در حال حاضر کسی خیلی به ذهنم نمی‌رسد. البته امید ابراهیمی خوب می‌زد و رجب‌زاده هم قبل از اینکه از فوتبال خداحافظی کند، تبحر خوبی داشت.

شما چند ضربه را از دست دادید؟

به‌جز دیدار با نوف‌باخور و پنالتی سومم که آن هم در ریباند گل شد، در خاطرم نیست که در استقلال پنالتی دیگری را از دست داده باشم.

 

* نویسنده : محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق روزنامه‌نگار

مرتبط ها